Hoofdstuk 2.7: Conclusie van de algemene argumenten voor het bestaan van God:
Ik heb 6 argumenten gegeven voor het bestaan van God. Er zijn er veel meer, maar ik denk dat deze de sterkste zijn. We kunnen dus logisch aannemen dat er een God bestaat. Atheïsme faalt op alle gronden. De vraag is nu dus: Welke God bestaat?
Je kunt vanuit de eerste 6 argumenten niet concluderen welke religie de juiste is. Maar we kunnen wel kijken welke goden in ieder geval afvallen.
We hebben bevestigd dat de God die bestaat een bovennatuurlijk, tijdloos, noodzakelijk, maximaal groots, immaterieel bewustzijn is die het universum gecreëerd en ontworpen heeft.
We kunnen dus gelijk al stellen dat alle polytheïstische religies afvallen. Er kunnen namelijk niet meerdere Goden bestaan aangezien die elkaars bestaan zouden limiteren en dus niet maximaal groots kunnen zijn. Bovendien zijn de goden in polytheïstische religies gelimiteerde, contingente wezens die vaak niet eens bovennatuurlijk zijn. De zonnegod Horus uit de Egyptische religie bijvoorbeeld is de zoon van Osiris en Isis. Hij is dus ontstaan en had een mens-achtig lichaam. Het woord god is eigenlijk niet echt van toepassing op deze goden. Het zijn eerder een soort van supermensen. Polytheïstische religies hebben ook geen basis voor objectieve moraliteit want de goden zelf gedragen zich immoreel en gaan tegen elkaar in. Er zijn ook vaak goede en slechte goden. De oppergod Zeus uit de Griekse mythologie ging bijvoorbeeld continue vreemd met aardse vrouwen. Sterker nog, die goden woonde zelfs op een specifieke plek, namelijk de berg Olympus.
Hindoeïsme valt ook af, op de eerste plaats om dat ze geloven in het bestaan van 330 miljoen goden! En op de 2e plaats omdat in hun religie er een eeuwige reeks aan universums is. Ook is er geen absolute basis voor moraliteit in hindoeïsme omdat er zowel goede als slechte goden zijn.
Boeddhisme valt af omdat zij wel in bovennatuurlijke dingen geloven zoals een ziel (ze geloven tenslotte in reïncarnatie van de ziel) maar ze geloven niet in een God. Boeddhisme is in feite een Atheïstische religie, hoe gek dat ook mag klinken, net zoals de aanverwante van boeddhisme, shintoïsme en Jainisme.
Zoroastrianisme valt ook af omdat hun God niet een maximaal groots wezen is, maar is beperkt door een dualisme tussen een goede en kwade God waarin beide kanten even machtig zijn (al overwint de Goede God uiteindelijk).
Alleen westers monotheïsme (Jodendom, Christendom en Islam) en Deïsme over.
Deïsme (spreekt uit: dee-isme) is het geloof in een God zonder religie. Dat wil zeggen een God die het universum gemaakt heeft en verder zich niet meer met het universum bemoeit. Deïsten geloven (meestal) ook niet in een leven na de dood of dat God zich ook maar enigszins interesseert in mensen.
Deïsme is echter behoorlijk problematisch in mijn ogen door het ontwerp argument en het morele argument. Als God namelijk een onpersoonlijke, bijna machinaal-achtige schepper is, waarom heeft hij dan een universum gemaakt precies geschikt voor leven? Als er geen intentie achter zit zou je dit niet verwachten. Bovendien geven de meeste Deïsten toe dat God niet de bron voor objectieve moraliteit kan zijn omdat God als het ware een onpersoonlijk “leeg” bewustzijn is.
Het is echter ook twijfelachtig of de God van Deïsme wel een maximaal groots wezen is. Sterker nog er zijn veel Deïsten die geloven dat God niet eens meer bestaat maar alleen bestond aan het begin van het universum.
Ik heb zelf het idee dat Deïsme een positie is die mensen innemen omdat ze begrijpen dat God bestaat, maar zich niet aan religie durven te wagen. Ik heb echter later in het boek nog op Deïsme terug.
Dus Jodendom, Christendom en Islam blijven over.
Maar ik denk dat Islam ook moet afvallen. Allah lijkt namelijk niet een maximaal groots wezen te kunnen zijn omdat de Koran bevestigd dat God niet maximaal liefhebbend is. De koraan stelt dat Allah’s liefde alleen van toepassing is op de volgelingen die zich aan zijn wetten houden. Maar God houdt niet van de zondige en de niet-moslims.
Als Allah niet maximaal liefhebbend is, dan kan hij ook niet maximaal goed zijn.
Dit is ook nogal een contrast met de God van de bijbel die zegt in de bekendste vers uit de bijbel:
John 3:16 (Engels)
“For God so loved the world that He gave His only begotten Son, that whoever believes in Him should not perish but have everlasting life.”
Johannes 3:16 (Nederlands)
“Want God heeft zoveel liefde voor de wereld, dat Hij Zijn enige Zoon heeft gegeven; zodat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft.”
Er is een bekend woordgrapje onder Christen dat zegt: “In Islam stuur je je zoon om te sterven voor God, maar in Christendom stuurt God Zijn zoon om te sterven voor jou!”
Er zijn nog meer redenen waarom de god van Islam niet de ware God kan zijn. Maar daar kom ik later in dit boek nog uitgebreid op terug.
Dan heb je dus nog Jodendom en Christendom. Maar Joden en Christenen aanbidden dezelfde God. De eerste christenen waren tenslotte zelf Joden. Meer dan de helft van de bijbel bestaat uit het oude testament wat de heilige geschriften van de Joden zijn.
Wat is het Christendom?
Wat veel mensen niet weten is dat het Christendom en het Jodendom niet twee verschillende religies zijn, maar eerder 2 vormen van dezelfde religie. Joden en Christenen aanbidden dan ook dezelfde God. God heeft meerdere namen in de geschriften maar is het meest bekend onder de naam YHWH (spreek je uit als "jaawee" en wordt vaak geschreven als Yahweh.) De bijbel bestaat uit 2 gedeeltes die het oude testament en het nieuwe testament genoemd worden.
Het verschil echter is dat de Joden ALLEEN het oude testament accepteren als God's woord. De Christenen voegen daar het nieuwe testament aan toe. Christenen accepteren dus het oude EN het nieuwe testament als God's woord.
De bijbel is niet 1 boek maar is een collectie van 66 boeken geschreven door 44 schrijvers.
Het oude en nieuwe testament bestaan uit de volgende boeken:
Het oude testament:
1. Genesis
2. Exodus
3. Leviticus
4. Numeri
5. Deuteronomium
6. Jozua
7. Richtere
8. Ruth
9. 1e boek van Samuel
10. 2e boek van Samuel
11. 1e boek van de Koningen
12. 2e boek van de Koningen
13. 1e kronieken
14. 2e kronieken
15. Ezra
16. Nehemia
17. Esther
18. Job
19. De Psalmen (liederen)
20. De Spreuken (gezegdes)
21. Prediker
22. Het Hooglied van Salamo
23. Jesaja
24. Jeremia
25. Klaagliederen
26. Ezechiël
27. Daniël
28. Hosea
29. Joël
30. Amos
31. Obadja
32. Jona
33. Micha
34. Nahum
35. Habakuk
36. Zefanja
37. Haggai
38. Zacharia
39. Maleachi
Het nieuwe testament:
40. Het Evangelie volgens Mattheus
41. Het Evangelie volgens Markus
42. Het Evangelie volgens Lukas
43. Het Evangelie volgens Johannes
44. Handelingen van de apostelen
45. Brief aan de Romeinen
46. 1e brief aan de Corinthiërs
47. 2e brief aan de Corinthiërs
48. Brief aan de Galaten
49. Brief aan de Efeziërs
50. Brief aan de Fillipenzen
51. Brief aan de colossenzen
52. 1e brief aan de Thessalonicenzen
53. 2e brief aan de Thessalonicenzen
54. 1e brief aan Timotheus
55. 2e brief aan Timotheus
56. Brief aan Titus
57. Brief aan Filemon
58. Hebreeën
59. Jakobus
60. 1e brief van Petrus
61. 2e brief van Petrus
62. 1e brief van Johannes
63. 2e brief van Johannes
64. 3e brief van Johannes
65. Brief van Judas
66. Openbaring (apocalyps)
Het oude testament eindigt met de verwachting van de komst van de messias (God's verlosser van de menselijke zonde). Christendom is dat wat het Jodendom afmaakt. Jezus was namelijk de Joodse messias volgens de Christenen en hier komt het nieuwe testament uit voort.
Christendom is dus waar als Jezus de messias is. Maar aangezien de messias volgens het oude testament zou moeten komen VOOR de vernietiging van de tweede tempel in Jeruzalem (in het jaar 70 na Christus) is OF Jezus de joodse messias of er is GEEN messias. In het gedeelte over profetieën kom ik nog terug hierop.
Met andere woorden, als Jodendom waar is, moet Christendom ook waar zijn, en als Christendom niet waar is, dan wachten de Joden al 2000 jaar op een messias die al lang had moeten komen.
Als we dus logisch de mogelijkheden voor welke God bestaat wegstrepen komen we zo uit op het Christendom. Maar ik kan het me heel goed voorstellen dat je dat niet overtuigend genoeg zult vinden. Daarom ga ik nu 2 argumenten voor het de waarheid van het Christendom geven.
Het eerste argument is absoluut het belangrijkste in het Christendom omdat het over de kern van het Christendom gaat, namelijk Christus zelf; de menselijke openbaring van God. En natuurlijk het belangrijkste: kunnen we aantonen dat Jesus uit de dood is opgestaan?
Daarna ga ik hebben over de toekomst voorspellingen van de profeten (profetieën of “prophecy's” zoals het in het Engels heet) in de bijbel. Het doel hier is om aan te tonen dat de bijbelschrijvers allerlei gebeurtenissen konden beschrijven soms wel honderden jaren voordat ze ook daadwerkelijk plaats vonden. Hieronder vallen de voorspellingen over de komst van Jezus.
Maar laten we eerst kijken naar de historische waarde van het nieuwe testament
